Վիտամին բառը առաջացել է լատիներեն <<վիտա>> բառից ինչը նշանակում է կյանք: Վիտամինները անփոխարինելի են: Վիտամինների մեծ մասը մարդը ստանում է սննդից և շատ քչերն են սինթեզվում: Կան վիտամինների նման նյկութեր, որոնք կոչվում են նախավիտամիններ: Նրանք մտնելով մարդու օրգանիզմ դառնում են վիտամիններ: Որոշ սնունդներ հարուստ են մեկ կամ մի քանի վիտամիններով, սակայն զուրկ են մյուսներից:
Վիտամինների պահանջը բարձրանում է օրգանիզմի աճման շրջանում, հիվանդության ժամանակ և դրանից հետո, ֆիզիկական ու մտավոր ծանրաբեռնվածության ընթացքում (օրինակ՝ սպորտով պարապելիս, նյարդահուզական մեծ լարվածություն պահանջող աշխատանքներ կատարելիս), ինչպես նաև ցրտի երկարատև ազդեցության դեպքում: Տարեցների օրգանիզմում վիտամինների յուրացումը դժվարանում է:
Սկզբում վիտամինները պայմանականորեն նշանակում էին լատիներեն տառերով՝ A, B, C, D, E, K, P և այլն, այնուհետև տրվեցին միջազգային անվանումներ, որոնք արտացոլում են այդ նյութերի քիմիական կառուցվածքը: Վիտամինները բաժանվում են 3 խմբի՝ ջրալույծ, ճարպալույծ և վիտամինանման նյութեր: Continue reading “Վիտամիններ և վիտամինների պակասից առաջացած հիվանդություններ. Կենսաբանություն” →